Dystrofia mięśniowa – Choroba ta jest skutkiem osłabionych mięśni i nie ma nic wspólnego z uszkodzeniem układu nerwowego. Istnieje 25% szans, że dziecko przejmie dystrofię mięśniową od rodziców. Pewne jest jednak to, że problem tkwi w samych komórkach mięśniowych. Ciało chorego nie jest w stanie wyprodukować dystrofin białkowych, bez których nasze mięśnie nie mogą pracować. Istnieją dwa rodzaje dystrofii. Ta cięższa to dystrofia Duchenne’a, która objawia się zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Chorzy chłopcy szybko kończą na wózku, pogarsza się również praca ich serca i płuc. Maksymalna długość życia z chorobą wynosi 20 lat.

Drugi typ dystrofii to tzw. dystrofia Beckera. Objawia się ona u chorych nieco później, na ogół po 10 roku życia. Do pierwszych objawów tego rodzaju dystrofii należą osłabienie mięśni łydek, miednicy czy ud. Naukowcy ostrzegają, że 30% chorych nie zachorowało z przyczyn genetycznych , ale ich chromosom zaatakowała nowa mutacja.