W Związku Radzieckim na dostawcę skafandra kosmicznego dla programu Wostok wybrano zakład nr. 918. Znany również pod nazwą NPP Zwiezda. Już od 1952 roku jego pracownicy zajmowali się konstrukcją kombinezonów ciśnieniowych dla lotnictwa. Wykonali także kontener, który umożliwiał podróż psa „Łajki”, pierwszej żywej istoty – na orbitę. W odróżnieniu od Amerykanów Sowieci uważali skafander za rzecz zbędną. Ponieważ zakładali, że prawdopodobieństwo spadku ciśnienia w statku jest bardzo niskie. Tym, który jednak obstawał przy zastosowaniu skafandra, był „wielki konstruktor” rosyjskiego programu kosmicznego Siergiej Korolow (1907 – 1966)