Andre-Marie Ampere – Zadumany i wszechstronny naukowiec

Andre-Marie Ampere – (1775 – 1836) – Protoplasta elektrodynamiki nie chodził do szkoły podstawowej, jego ojciec uczył go sam. Swoją pierwszą pracę naukową Ampere wysłał do lyońskiej Akademii Nauk (Academie de Lyon) już w wieku 13 lat! Spokojne życie i pilne studia zostały przerwane, kiedy jego ojciec za dyktatury jakobińskiej został zgilotynowany w 1793 roku. Osiemnastoletni Ampere ciężko przeszedł tę traumę. Po okresie żałoby wrócił do nauki i pracy duchowej. Interesowała go matematyka i fizyka oraz filozofia, botanika, chemia, a także łacina, włoski i grecki.

Syn Jean-Jacques (1800 – 1864) po śmierci ojca dokończył jego dzieła. Które miało sklasyfikować nauki –

Szkice z filozofii nauki, czyli przedstawienie analityczne ogólnej klasyfikacji wszelkiej wiedzy ludzkiej

Ale jego największa zasługa, to opisanie magnetyzmu i późniejsze ustanowienie teorii zjawisk elektromagnetycznych jako podstawy elektrodynamiki. Stworzył też pierwszą cewkę magnetyczną, która stała się podstawą późniejszego telegrafu.

W wieku 22 lat zaczął uczyć matematyki w Lyonie i stał się później profesorem chemii i fizyki. Dziewiętnaście lat uczył w Paryżu na Politechnice (Ecole Polytechnique). Za życia należał do wielu towarzystw naukowych i był doceniany także za granicą. Niestety, jego sytuacja finansowa nie odzwierciedlała zasług. Często brakowało mu pieniędzy na eksperymenty, co opóźniało jego pracę.
Większość życia spędził w podróży, podczas jednej z nich w Marsylii 10 czerwca 1836 roku zmarł. Na nagrobku, zgodnie z jego życzeniem, wyryto: Tandem felix – Nareszcie szczęśliwy.